Namaak horloge gekocht bij een buitenlandse webwinkel

Bij mannen wordt de eerste indruk volgens mij in sterke mate beïnvloed door de het horloge dat de man draagt, en de auto die hij rijdt. Zelf heb ik niet zo veel met dure horloges, maar veel anderen wel.  Ik word in ieder geval met enige regelmaat gebeld door mensen van wie de Douane een horloge in beslag hebben genomen.  Daarom vond ik de volgende uitspraak van het Hof van Justitie (februari 2014) interessant. De zaak gaat over een man die en horloge kocht bij een Chinese webwinkel. Dat belooft natuurlijk al niet veel goeds.

Ik  stel mij dan zo voor dat de man met spanning naar de bezorging uit keek, maar in dit geval bleef de bezorging uit. De douane had het horloge in beslag genomen, …..omdat het vermoedelijk namaak betrof. Uit nader onderzoek bleek dat het inderdaad namaak was, maar de man liet het er niet bij zitten. Hij vond dat hij het horloge legaal had gekocht.

De rechter die over de zaak moest oordelen vroeg zich af of er wel sprake was van een inbreuk op intellectuele eigendomsrechten van de merkhouder omdat de particulier het horloge voor persoonlijk gebruik had gekocht, en hij geen inbreuk had gemaakt. Zou dan de verkoper inbreuk hebben gemaakt?

Hoofdregel is dat namaakgoederen hier inbreuk maken op de rechten van de betreffende merkhouder zodra bewezen is, dat de goederen bestemd zijn om in de Europese Unie te worden verhandeld.  Dat is bijvoorbeeld het geval als de verkoper aanbiedingen doet aan consumenten in de EU of reclame maakt, die is gericht op consumenten in de EU. In deze zaak oordeelt het Hof van Justitie dat ook alleen al de aankomst in de EU betekent dat de goederen bestemd zijn om in de Europese Unie te worden verhandeld.  De merkhouder kan dus gewoon zijn rechten handhaven, ook als het horloge is gekocht bij bijvoorbeeld een Chinese webwinkel, die zich niet specifiek op de Europese Unie richt (zie zaak C-98/13).